-
1 zepsu|ć
pf Ⅰ vt 1. (uszkodzić) to break [samochód, maszynę, urządzenie]- zepsuła im komputer she broke their computer ⇒ psuć2. (pogorszyć) to spoil [nastrój, humor]- zepsuł wszystko niepotrzebnym gadaniem he spoilt everything by talking too much- zepsuć sobie zdrowie/oczy to ruin one’s health/eyes ⇒ psuć3. (rozpieścić) to spoil [dziecko]- powodzenie kompletnie go zepsuło his success spoilt him completely- zepsuć kogoś pochlebstwami to spoil sb with one’s adulation ⇒ psućⅡ zepsuć się 1. (uszkodzić się) [maszyna, samochód, zegar] to break down ⇒ psuć się 2. (zgnić) to spoil, to go bad- mięso się zepsuło the meat has spoilt ⇒ psuć się3. (pogorszyć się) [pogoda, nastrój] to get worse; [stosunki, wzrok, zdrowie] to deteriorate- w ich małżeństwie coś się zepsuło their marriage is breaking down- z wiekiem pamięć mu się zepsuła his memory deteriorated a. got worse as he grew old■ być zepsutym do szpiku kości to be rotten to the core- zepsuć powietrze to break windThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zepsu|ć
См. также в других словарях:
zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… … Słownik języka polskiego
